In UIT HET HART schrijven medewerkers van Wilminktheater en Muziekcentrum Enschede over hun persoonlijke theaterverhalen. 

Ik ben altijd al een groot fan geweest van het theater. Van musicals, toneelstukken, concerten: noem het maar op! Ik vind dat een theatervoorstelling de perfecte manier is om te ontsnappen aan de wereld. Van jongs af aan ging ik al naar het theater. Mijn moeder nam mij altijd mee naar klassieke muziekconcerten in de kerk of naar balletvoorstellingen in de grote schouwburg. Later gingen wij ook regelmatig naar musicals zoals Anastasia of West Side Story. Het afgelopen half jaar ging ik met school regelmatig naar theatervoorstellingen. Hierdoor is mijn liefde voor het theater nog groter geworden.

Toch was het beeld dat ik op het podium zag erg wit. De acteurs, het publiek, het verhaal. Alles om me heen was erg Hollands. Hierdoor had ik weleens het gevoel dat ik er niet bij hoorde, dat theater iets is voor de oude, witte mensen. En ik, als Chinees/Nederlandse jonge vrouw, pas niet tussen dat rijtje.

Zelf ben ik geboren en getogen in Zutphen, Gelderland. Maar mijn ouders komen allebei uit China en ze zijn in de jaren 80 naar Nederland geëmigreerd. De omgeving waarin ik ben opgegroeid was vrij wit. Ik was bijna altijd de enige buitenlander in de klas. Hierdoor werd ik vroeger ook gepest vanwege mijn afkomst. Daarom schaamde ik me voor mijn afkomst. Het feit dat de media en de kunsten om me heen erg wit waren, hielp niet. Ik had het gevoel dat mensen zoals ik niet mooi of goed genoeg waren voor de kunsten.

Dit was vroeger heel erg het geval. Gelukkig is het beeld dat we nu in de kunsten zien veranderd. Tegenwoordig zie ik steeds vaker verhalen van gekleurde mensen op het toneel. Zowel op het podium, als achter het podium. Het voelt goed om eens een ander verhaal te zien dan de standaard Hollandse verhalen. Eindelijk zie ik mensen zoals ik op het podium. Eindelijk ben ik niet de enige buitenlander in het publiek. Eindelijk heb ik het gevoel dat ik ergens bij hoor.

Het is goed dat theater steeds meer en meer diverser wordt. Ik vind het goed als mensen naar meer diverse werken gaan kijken om zo hun kijk op de wereld te verbreden. We hebben van jongs af aan geleerd om in hokjes te denken, waardoor wij onbewust vooroordelen maken over mensen die anders zijn. Door te kijken en te luisteren naar verhalen van gekleurde mensen of andere minderheden kunnen we onze kennis verbreden en wellicht kunnen we verder dan onze vooroordelen kijken.

Yara’s Wedding is een ideale voorstelling om te zien. Het is de perfecte blend van het Nederlandse en Arabische cultuur. Het zit vol met dans en muziek. Het is een prachtige manier om kennis te maken met een andere cultuur. Ik zal er zeker naar kijken.


Kelen – medewerker Wilminktheater en Muziekcentrum Enschede