De Andersons knallen er wat hoop tegenaan

-door de redactie-
VRIJDAG 21 APRIL / DE KLEINE WILLEM - Hoe blijf je een levenskunstenaar als je voortdurend struikelt over doemscenario's? In Een mooiere wereld vertellen Anna Ågren en Roel Dullaart (samen De Andersons) over het ontstaan en het groeien van hun liefde, tot die te groot werd voor twee en ze de kleine Noah Ramses op de wereld zetten. En met hem kwamen de grote vragen. Hoe kunnen we de wereld een beetje mooier maken?

De Andersons is een bijzondere eend in de bijt van het theater. "Wat we doen", legt Roel Dullaart uit in een interview in Brabants Dagblad, "is een grensvorm tussen theater, kleinkunst, muziektheater en cabaret.". De geboren Brabander en zijn (half-)Zweedse partner ontmoetten elkaar op het conservatorium in Tilburg. Waar ze opvielen omdat ze niet voor musical kozen. Vervolgens deden ze nog twee jaar Koningstheateracademie in Den Bosch.

Daarna bundelden ze hun krachten in een reeks voorstellingen. Over leven en werk van zanger, dichter en muzikant Cornelis Vreeswijk (De nozem en de non), die Zweden op zijn kop zette met liedjes over alles wat mooi en lelijk is. Daarna Stockholm Sneeuwt, muziektheater over de moord, in 1986, op de Zweedse premier Olof Palme, met teksten van Arjen Lubach. En tenslotte, voor corona, Hier dooft niets, met liedjes en gesprekken met bijzondere gasten als Jan Terlouw, Hanneke Groenteman, Freek de Jonge en Gerda Havertong.

Terug naar Een mooiere wereld. Dat het een teringzooi is op deze planeet, weten ze donders goed. Maar, zingen ze in Alles schreeuwt om zuiverheid, ergens schijnt ook de zon, slaapt een kind en zingt een merel. Genoeg om te geloven in een mooiere wereld. "Je hoort vaak: alle ellende overkomt ons. Maar we kunnen ook zelf iets veranderen", verteldt Anna. "De wereld in het klein is eigenlijk prachtig", aldus Roel. "Tot je kijkt naar het grote om je heen. Dan verlies je het kleine."

Voor goede raad en een manier om hiermee aan de slag te gaan klopten de twee - niet letterlijk - aan bij de wereldberoemde Zweedse schrijfster Astrid Lindgren, in Nederland vooral bekend van Pippi Langkous, maar in het geboorteland van Anna weinig minder dan een heldin. "Zij heeft met woorden zoveel verandering gebracht. In een tijd dat er zoveel cynisme is, is het ook wel eens fijn er wat hoop tegenaan te knallen."

Met Lindgren als inspirator - "ze was ook een oproerkraaister, raakte de harten en wist precies wat er speelde in de samenleving" - en de bekroonde auteur Sjoerd Kuyper als schrijver van een groot deel van de teksten in de voorstelling, werkten de twee aan Een mooiere wereld. Dat ging niet zonder slag of stoot. Na vijf try-outs gingen, vanwege corona, de theaters weer op slot. "Dat was onze redding", zegt Roel.

"Het werkte nog niet. Het was te zwaar. Het publiek ging nog niet hoopvol naar huis. We hebben pas na die eerste voorstellingen onze toon gevonden. Vaak moet je eerst de diepte in om weer naar boven te klimmen." In die periode besloten ze ook om de voorstelling door te ontwikkelen, met een boek, en 'theater-thuis'. Via QR-codes in het boek krijgen de lezers liedjes te horen en videoclips te zien, en portretten van de twee. "Je ziet ons bibberend achter de coulissen staan", aldus Anna.

De voorstelling van Een mooiere wereld in Enschede is de laatste in de tour langs Nederlandse theaters die vorig jaar begon. De allerlaatste kans dus om de voorstelling te zien die Frits Spits in een reactie omschreef met de woorden: 'Zeldzaam mooi is dit, wonderschoon'. En cabaretier Katinka Polderman zei: 'Een mooiere wereld is niet alleen een zoektocht naar een mooiere wereld, het ís een mooiere wereld.'

- Foto's: Linde Dorenbos