-door de redactie- ENSCHEDE – ‘’Ik ga er niet met een gestrekt been in. Dat is niet nodig want je zult zien dat de feiten voor zich spreken. Het enige dat ik doe is het verhaal vertellen.” Actrice en theatermaakster Renée Coralie van Beek maakt in twee zinnen duidelijk hoe volgens haar het asielbeleid in Nederland werkt. Met haar voorstelling Hosseini staat ze op vrijdag 27 oktober in De Kleine Willem.
Het is een autobiografisch portret waarin Renée vertelt over het jaar waarin zij per ongeluk verliefd wordt op een uitgeprocedeerde Afghaanse vluchteling en onverwacht een kind van hem krijgt.
Op de vraag waarom het publiek naar haar voorstelling moet komen, zegt ze: ‘’Omdat je mond zal openvallen van verbazing. Net als bij mij, toen ik terechtkwam achter de gordijnen van het Nederlandse asielbeleid. Nederland lijkt een keurig aangeharkt land, maar als je het gordijn wegschuift, blijkt het steeds kouder en killer te worden. Afgelopen juli is het kabinet gevallen, omdat ze het niet met elkaar eens kunnen worden over hoe om te gaan met de migrantenstroom.’’
Ondertussen moeten we het volgens Renée met elkaar doen, met alle mensen die Nederland rijk is. ‘’Samenleven zonder menselijkheid en de menselijke maat gaat niet. Dat eindigt in desintegratie, agressie en misschien nog wel erger.”
Renée en haar Afghaanse vriend krijgen te maken met de achterkant van de vluchtelingencrisis. ''Over wat je allemaal niet leest in de krant, over ontmenselijking, over het afglijden van onze rechtstaat, angst, verdriet, maar gelukkig ook liefde en hoop'', zo laat ze weten.
De kern van de voorstelling is volgens Renée ‘’dat het een liefdesverhaal is van twee mensen die samen teleurstellingen, tegenslagen, angst en verdriet weten te trotseren met hun onverslaanbare wapens: geloof, liefde en hun prachtige kind’’.
Op de vraag wat een voordeel is van haar bestaan waar wij niet zo snel aan denken, zegt Renée dat ze zich laat inspireren door haar voordeel: "De krant openslaan en ongegeneerd van alles vinden van de wereld. Ik ben immers theatermaker en die hoort de wereld te becommentariëren. Dit geeft mij overigens geen vrijbrief om het commentaar negatief te laten zijn. Dat vind ik te gemakkelijk. Kunst maken dat een positieve bijdrage levert aan de wereld, daar wil ik mijn creativiteit op toeleggen.''