Leo Blokhuis, violiste Diamanda Dramm en folkzanger Sam Amidon vertellen het bijzondere verhaal van de Amerikaanse componist

Het komt steeds vaker voor dat de werelden van folk en klassiek samenkomen. Zo slaan zoetgevooisde singer-songwriters de handen ineen met orkesten en vinden zo hun weg naar concertzalen.
Wat dat betreft was de Amerikaanse maverick composer Charles Ives (1874 – 1954) zijn tijd ver vooruit. Ives staat bekend als de eerste moderne Amerikaanse componist van internationaal belang. Hij was een vernieuwer die zijn klassieke muziek doorspekte met nieuwe ritmes en toonsoorten. Maar Ives liet zich ook inspireren door muzieksoorten die voor iedereen te herkennen waren en zijn: dansmuziek met strijkers, traditionele volksliederen en kinderliedjes die hij zich herinnerde uit zijn jeugd, bijvoorbeeld.

Ives spendeerde die jeugd in New England, een bergachtig gebied van zes staten in het noordoosten van de VS. Het was een van de eerste regio’s die in de zeventiende eeuw werd bewoond door Europese gelukszoekers. Britse puriteinen waren het, die zich hadden voorgenomen een nieuw Jeruzalem te bouwen en hun geloof te verspreiden. Zij brachten hun eigen dans- en volksmuziek en instrumenten mee en bouwden voort op hun Keltische roots. Zo begonnen ze nieuwe muzikale tradities, die eeuwen later nog altijd bloeien en bezielen. Het verhaal van deze tradities, en dat van Charles Ives, wordt bij de voorstellingen verteld door ‘popprofessor’ Leo Blokhuis, de befaamde muziekliefhebber- en journalist met een voorliefde voor all things American.

Blokhuis slaat de handen ineen met twee muzikanten die zich op totaal verschillende manieren laten inspireren door Charles Ives: violiste Diamanda Dramm en folkzanger Sam Amidon. De Amsterdamse Dramm studeerde zoals het een Ives-liefhebber betaamt aan het Conservatorium van New England, waar ze de John Cage Award ontving voor haar bijdrage aan eigentijds klassiek. Ze speelde als solist met het Metropole Orkest en is momenteel als Nieuwe Maker verbonden aan Muziekgebouw Eindhoven. Ze is initiatiefnemer van dit grote project rondom Charles Ives, dat zich niet alleen manifesteert als een cd en een aan Ives gewijde website, maar ook als een reeks bijzondere voorstellingen.

Voor die gelegenheid nodigt Dramm de Amerikaanse muzikant Sam Amidon uit, een zoon van twee folkmuzikanten die net als Charles Ives het levenslicht zag in New England. Amidon staat bekend om zijn avontuurlijke bewerkingen van traditionele Amerikaanse ballades, hymnes en folksongs. Hij werkte samen met een folkicoon als Bon Iver, maar ook met klassieke gezelschappen als het veelgeprezen Kronos Quartet.
Ook pianist Aaron Likness, cellist Maya Fridman en componist Marco Mlynek maken hun opwachting in de voorstellingen.

Tijdens die voorstellingen waagt Dramm zich onder meer aan Ives’ Vijfde Sonate. De Amerikaan gebruikte dat stuk als springplank voor zijn grote Holiday Symphony, maar maakte de Sonate daarna nooit meer af. Ives liet daarmee de weg vrij voor andere muzikanten om het stuk naar eigen inzicht te voltooien: Dramm voegt met haar interpretatie een nieuw hoofdstuk toe aan de wereld van Charles Ives.