Vaderdag: het persoonlijke project van Anne de Blok. "Over de kostbaarheid van tijd en de liefde voor je vader."

Anne de Blok, in Twente bekend als regisseur van o.a. Van Katoen en Water (in Almelo) en Het Kerstdiner (in Enschede), wilde graag iets doen met het fenomeen vader-dochter-relatie. Samen met tekstschrijver Jan Tekstra schreef ze het script voor Vaderdag, een voorstelling die zeer losjes is gebaseerd op eigen ervaringen. De Blok neemt zelf de rol van dochter voor haar rekening.

Een extra dimensie in Vaderdag is de dementie die bij de vader de kop opsteekt. Inspiratiebron was de film The Father, die De Blok en Tekstra samen keken. “De algehele boodschap van de voorstelling is: praat met je ouder voordat het te laat is. Voordat je spijt krijgt dat je nooit tegen je vader hebt gezegd hoeveel je van hem houdt. Of dat je hem die ene vraag nooit hebt gesteld die je graag had willen stellen. Hoe ben je opgegroeid? Ben je gelukkig? In The Father gaat het niet zozeer over wat de dochter met haar vader had willen bespreken. Wél komt erin naar voren dat ze iets mist wat ze nooit meer gaat vinden vanwege zijn dementie. Dat element zie je ook terug bij Vaderdag.”

In Vaderdag gaan vader en dochter samen in een restaurant lunchen. Hij blijkt last te hebben van dementieverschijnselen en wil het liever niet over zware onderwerpen hebben. Intussen ziet het publiek waarom de vader is geworden wie hij nu is. “Mijn eigen vader heeft gelukkig geen dementie en het verhaal is dus grotendeels fictie. Toch is dit wel een persoonlijk project”, erkent De Blok. “Ik heb een fascinatie voor de rol van de vader en zijn invloed op het leven van de dochter. En dan gaat het ook over wat zíjn vader, mijn opa dus, vroeger voor hem heeft betekend. En hoe hem dat heeft gevormd. Hij heeft al een heel leven achter zich. Het beeld dat je vader altijd alles aan kan, het beste weet hoe de dingen in elkaar steken, dat beeld proberen we in de voorstelling te doorbreken. We laten ook zijn gevoelige kant zien.”

Fictie en werkelijkheid lopen in de voorstelling door elkaar heen. In meerdere opzichten, want het publiek gaat vooraf of na afloop samen lunchen. De Blok hoopt dat de gesprekken tussen vaders (en/of moeders) en hun kinderen dan op gang komen. Dat er misschien wel onderwerpen worden aangesneden die tot nu onbesproken zijn gebleven. “Het wordt hoe dan ook een emotionele achtbaan, zowel voor de spelers als het publiek. Er zit comedy in, we gaan de diepte in, het is op sommige momenten verdrietig. En er is ruimte om er met elkaar over te praten.”

Let op: deze voorstelling vindt plaats in het Theatercafé van het Wilminktheater (inclusief lunch).