Een magisch-realistische theatertrip - ⭐️⭐️⭐️ - De Volkskrant
In Moonlight Motel duikt Steyn de Leeuwe in zijn ervaringen uit de daklozenopvang en neemt hij je mee in een hallucinerende, muzikale theatertrip vol humor, rauwe realiteit en tientallen personages die hij zelf vertolkt. Een virtuoze tour de force over thuis, verlies en overleven.
Dit is wat de recensies over de voorstelling zeggen.
"In Moonlight Motel zie je de figuren direct voor je" - Theaterkrant.nl
Bron: Mina Etemad, Theaterkrant
Moonlight Motel: een romantische naam voor een plek die uit noodzaak geboren is. Theatermaker Steyn de Leeuwe bouwde een vlotte voorstelling rondom deze plek en alle markante figuren die hij daar tegenkwam. Een scène als die in de gebruikersruimte werkt goed omdat het rokerige hok met af en toe opdoemende ledematen visueel prikkelend is en de dialoog kalmer van aard. De muziek (Midas Treub en Thijs Felperlaan) brengt ook wat welkome dynamiek.
Met rauwe stem zingt De Leeuwe de reggae- of bluesachtige nummers, allemaal vanuit het perspectief van daklozen: ‘Is er iemand hier op aarde die weet van mijn bestaan?’ In Moonlight Motel zie je de figuren direct voor je: de een schreeuwend aan de telefoon, de ander paranoïde aan zijn armen krabbend, de ander rustig door zijn schetsboek bladerend. De Leeuwe heeft maar een paar scènes nodig om te laten zien dat ze allemaal een eigen verhaal, eigen bagage en eigen dromen hebben.
Een magisch-realistische theatertrip - ⭐️⭐️⭐️ - Volkskrant.nl
Bron: Sander Janssens, de Volkskrant
Steyn de Leeuwe goot met ‘Moonlight Motel’ zijn ervaringen in een daklozenopvang in een magisch-realistische theatertrip. Ter voorbereiding op zijn muzikale solovoorstelling Moonlight Motel werkte De Leeuwe twee jaar lang in een Amsterdamse daklozenopvang. Dat is een beproefde methode voor de theatermaker, die eerder zijn ervaringen als medewerker in de psychiatrie inzette voor de geprezen documentaire voorstelling Tofu Cowboy (2023).
Ook nu weer zijn de warmhartige typeringen waarmee De Leeuwe de vele personages van deze ‘onzichtbare groep’ tot leven wekt onmiskenbaar van grote kwaliteit. In een indrukwekkend gespeeld theatraal crescendo, waarin hij razendsnel tussen de personages en zichzelf schakelt, krijgen we flarden voorgeschoteld van de diverse verhalen achter deze kwetsbare groep mensen. De Leeuwe balanceert vaak knap tussen humor en tragiek, op het snijvlak van romantiek en rauwe realiteit.
