“De tekst is prachtig, scherp, grappig, verrassend, gelaagd en voor iedereen glashelder.” - ⭐⭐⭐⭐⭐ - Scenes.nu
In deze recensie leest u alles over de voorstelling Anton de Kom, Mijn Vader, uitgevoerd door Raymi Sambo Maakt in De Kleine Willem. Ontdek waarom deze toneel voorstelling niet mag ontbreken op uw culturele agenda.
In Anton de Kom, mijn vader neemt Doris, een gepassioneerde bevolkingsonderzoeker, je mee op een reis die begint met een lezing in een theater, maar al snel verandert in een diep persoonlijk verhaal. Als adoptiekind uit Suriname worstelt Doris met haar identiteit. Haar Nederlandse ouders voelden als een puzzelstukje dat niet helemaal past. Het verlangen om te begrijpen wie ze echt is, drijft haar weg van haar adoptieouders, richting haar roots.
“Urmie Plein speelt, prettig nuchter en onsentimenteel van toon, met een heerlijk gevoel voor ironie. Ondanks de serieuze thematiek is er veel te lachen.” - ⭐⭐⭐⭐ - nrc.nl
Bron: NRC, Shira Keller, 6 mei 2025
Urmie Plein speelt haar, prettig nuchter en onsentimenteel van toon, met een heerlijk gevoel voor ironie. Ondanks de serieuze thematiek is er veel te lachen. Thuis is niet per se een plaats, of het gezin waarin je opgroeit, is wat ze maar wil zeggen. Je kunt een thuisgevoel importeren naar een plek die niets met jou te maken heeft. Zo vindt Doris, al dwalende, een thuis in de muziek (Plein wordt aanstekelijk begeleid door muzikant Walther Muringen, op trompet, flügelhorn en cajon), in de verhalen over Anansi de spin. In de herrie en de geur van rijpende papaja’s, als ze op haar achttiende voor het eerst bewust in Suriname is. En bovenal: in de woorden van ‘papa De Kom’
“Een sterke en ontroerende voorstelling.” - ⭐⭐⭐⭐⭐ - scenes.nu
Bron: Scènes, Jos Schuring, 5 mei 2025
In Anton de Kom mijn vader is de geschiedenis van de beroemde Surinaamse vrijheidsstrijder op intelligente wijze gecombineerd met een adoptiedrama. Raymi Sambo schreef de tekst met Erik Snel en regisseerde Urmie Plein. Dat is inmiddels een gouden trio en levert opnieuw een sterke en wederom ontroerende voorstelling op.
“De tekst is prachtig, scherp, grappig, verrassend, gelaagd en voor iedereen glashelder.” - ⭐⭐⭐⭐⭐ - scenes.nu
Bron: Scènes, Jos Schuring, 5 mei 2025
De tekst is prachtig, scherp, grappig, verrassend, gelaagd en voor iedereen glashelder. De regie is voorbeeldig. De muziek van Muringen is vooral ondersteunend maar ook zo raak dat zijn bescheiden rol ook heel vitaal is. Die rol krijgt tegen het einde nog een extra dimensie, maar dat moet je zelf gaan zien. De voorstelling heeft talloze fijne vondsten en is in vorm en inhoud ijzersterk. Dat moet je zelf gaan zien. En Urmie Plein is dus weergaloos. Dat moet je zelf gaan zien.
“Met deze nieuwe voorstelling kan de toneeljury van de Theo d’Or helemaal niet meer om Urmie Plein heen. Ze boetseert haar woorden, is beweeglijk, schakelt snel en maakt makkelijk contact. “ - ⭐⭐⭐⭐⭐ - scenes.nu
Bron: Scènes, Jos Schuring, 5 mei 2025
De voorstelling is slim gemaakt wat komt doordat dit gouden trio elkaar zo goed kent. De schrijvers weten alles van het enorme talent van Plein die eerder een onuitwisbare indruk maakte in Ik zeg toch sorry uit 2022 en in haar fenomenale slotmonoloog in de voorstelling over de Obama’s van eind vorig jaar. Die was al een Theo d’Or waard, maar met deze nieuwe voorstelling kan de toneeljury helemaal niet meer om haar heen. Ze boetseert haar woorden, is beweeglijk, schakelt snel en maakt makkelijk contact.
“Urmie Plein in de hoofdrol is fenomenaal.”- theaterkrant.nl
Bron: Theaterkrant, Andre Reeder, 7 mei 2025
Urmie Plein in de hoofdrol is fenomenaal. Gepassioneerde draagt ze ons door de complexe ontwikkeling van Doris als adoptiekind en zwarte Surinaamse vrouw heen. In Doris’ proces en ontwikkeling van kind tot vijftig jarige volwassene moet ze schakelen tussen de vele complexe emoties die dat met zich meebrengt. Ze doet dat binnen de knappe constructie die de schrijvers Raymi Sambo en Erik Snel haar bieden. Een constructie die de verschillende ingewikkelde verhaallijnen en gevoelens op natuurlijke manier met elkaar vervlechten.
“Hulde ook voor maker Raymi Sambo die met weinig middelen dit complexe en pijnlijke zelfemancipatieproces waar alle nazaten van tot slaaf gemaakten en gekoloniseerden mee zitten heeft opengegooid.” - theaterkrant.nl
Bron: Theaterkrant, Andre Reeder, 7 mei 2025
Hulde ook voor maker Raymi Sambo die met weinig middelen dit complexe en pijnlijke zelfemancipatieproces waar alle nazaten van tot slaaf gemaakten en gekoloniseerden mee zitten heeft opengegooid. Volgens mij is dit voor het eerst en ook nodig. Als je het boek Wij slaven van Suriname leest raakt het je. Je zou kunnen zeggen dat Anton de Kom niet alleen de vader is van Doris maar de vader van ons allemaal.
