Anne Claire de Breij

Wachten op Godot

Het Nationale Theater
Beste toneelstuk aller tijden terug in het theater - meesterwerk, dat eeuwig blijft intrigeren
za 11 mei 2024 20:00
za 11 mei 2024
20:00
  • za 11 mei 2024
    20:00
    Incl. garderobe en (pauze)drankje
    Wilminktheater, Enschede
    Pay. Zaal

Regisseur Erik Whien zet weer zijn tanden in poëtisch, absurd en grappig toneelstuk

Met Wachten op Godot komt op zaterdag 11 mei in De Pay. Zaal van het Wilminktheater het beste toneelstuk aller tijden terug. De regie is in handen van Erik Whien, dé Beckett-regisseur van deze tijd. Jaap Spijkers, Mark Rietman, Joris Smit en Bram Coopmans spelen in dit meesterwerk, dat eeuwig blijft intrigeren.

Twee mannen met bolhoed, Vladimir en Estragon, zitten op een landweg bij een boom. Ze wachten op een zekere Godot en doden hun tijd met grote vragen en kleine bezigheden.

Ene Pozzo komt langs, die een andere man, Lucky, aan een touw meesleept. Als zij na een wonderlijk gesprek weer vertrekken, valt er niets anders te doen dan verder te wachten. Ondertussen verstrijkt de tijd. Het wordt nacht, een nieuwe dag breekt aan. In onwetendheid blijven Vladimir en Estragon wachten. ‘’Want als hij komt, dan zijn we gered.’’

In 2009 regisseerde Erik Whien Wachten op Godot, toen zijn eerste Beckett. De voorstelling werd lovend ontvangen. Na successen met Eindspel, Krapps laatste band en Happy Days zet hij na vijftien jaar opnieuw zijn tanden in dit poëtische, absurde en grappige toneelstuk.

'Erik Whien weet van Becketts klassieker een frisse en toegankelijke vertolking te maken'

De Volkskrant

Credits

-Met: Jaap Spijkers, Mark Rietman, Bram Coopmans en Joris Smit
-Tekst: Samuel Beckett
-Regie: Erik Whien
-Vertaling: Jacoba van Velde

Regisseur Erik Whien: ‘De cirkel is rond’
“Met Beckett is de cirkel pas echt rond als je terugkeert bij het begin. Zijn werk gaat in essentie over tijd. Door terug te keren naar dit stuk dat ik als jonge regisseur maakte, ga ik in feite in dialoog met mezelf’’, aldus regisseur Erik Whien. ‘’In wezen is het leven een raadsel, wat doen we hier? Hoe geven we het zin? De teksten van Beckett durven deze grote vragen te stellen. Ik ben als maker de afgelopen jaren dichter bij mijn eigen kern gekomen. Door het verlies van dierbaren, door het besef van eindigheid, komt er een rauwe werkelijkheid op tafel te liggen. We zijn hier maar kort en we hebben alleen elkaar en de natuur. Vanuit dit gegeven wil ik het stuk nog eerlijker regisseren, dichter bij de kern proberen te komen.’’